Hep bir şeyleri bekliyoruz. Biri gelip bir şey yapacak, biri gelip vatanı kurtaracak, biri gelip ülkeyi içinde olduğu bataktan çıkaracak. Yani aslında ülke beyaz atlı prensini bekliyor.
Biri gelip eğitim sistemini kurtaracak. Biri gelip adalet sistemini rayına oturtacak. Biri gelip Suriyelileri geldikleri yere yollayacak. Biri gelip muhalefeti kurtaracak. Biri gelip atanamayan öğretmenleri atayacak. Biri gelip komşu ülkelerle ilişkileri düzeltecek. Biri gelip vatan evlatlarının ölmelerine dur diyecek. Biri gelip imam hatip sorununu çözecek. Biri gelip imam hatip okullarına gitmek zorunda olan çocukların haklarını koruyacak. Biri gelip o çocuklara istedikleri gibi bir eğitimin önünü açacak, onları istedikleri okullara gönderecek.
O kadar çok konu var ki, vatandaş hangisi üzerine odaklanması gerektiğini bile tam bulamıyor. Nereden başlasın, ne yapsın, ne yapabilir?
Yıllardır duyuyoruz, bir atanamayan öğretmenler sorunu var. Niye var, o belli değil.
Suriyeli öğretmenler atanacak diye akıllara zarar bir şey okuyoruz basında. Yani öğretmen ataması yapılacak, ama 400.000 Türk öğretmen atanamayacak. Basına göre durum böyle.
Bir de okulların dönüştürülmesi sorunu var. Yani “halk istiyor” iddiası ile okulları imam hatipe dönüştürüp çocukları sinir hastası yapıyorlar. Ortalıkta imam hatipe gitmek zorunda kalabilir diye sonsuz mutsuz epey çocuk var.
Aslında bazı konuları bir arada incelersek:
- Semt okulları kapatılıp imam hatipe döndürülüyor
- Çocuklar eğitim alamayıp çağın gerisine düşüyor ve meslek beklentilerini oturtamıyorlar
- 400.000 öğretmen atanmayı bekliyor
- Binlerce çocuk, özellikle de kızlar, okulu bırakıyor
Çocuklar eğitim istiyor, öğretmenler de işsiz. Acaba bir metod bulunup, (bu Türkiye’ye özgü bir model olacak) bu öğretmenlerden yararlanma yoluna gidilemez mi? Madem okullarda olmuyor bu, o zaman nasıl çocuklar Kuran kursuna gidiyorlarsa, bu sefer de tarih kursuna, matematik kursuna, coğrafya kursuna, ve de hatta beden eğitimi kursuna gidemezler mi? Bunu mesela belediyeler organize edemez mi? Bu öğretmenler mesleklerini uygulayabilse, biraz para kazanabilse, bu arada tabii kendilerini de geliştirmeye devam etse, nasıl olur? Ve hiç belli olmaz, bu çocuklar da ileride sınavlara girip istedikleri okullara da geçebilirler belki (bir kararnameye bakar). İş ki o bilgiler onlarda olsun.
Bu çocuklar okulda almaları mümkün olmayan eğitimi bu suretle alsa, ve bu şartlar için özel bir eğitim tekniği geliştirilse?
O zaman kimse bir kurtarıcı beklemeden, elindeki yağ, un ve şekerden bir helva yapsa?
İnsanımız içinde olduğu düşünce sistemini dinamikleştirse, yeni şartlar için yeni düşünceler geliştirse ve çaresizlik hissini üzerinden atsa?
Halk, çocuklarının eğitimi için atanamayan öğretmenlerle el ele verse?
Nasıl olur?
Anadolu ve Rumeli Medya
