Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Atatürk’ün babası Ali Rıza Efendi’in bir resmi var. Üzerinde askeri üniforma. Anlaşıldığı üzere bu üniforma redif taburu üniformasıymış. Yani askerliğini yapmış olan kişiler gerektiği durumlarda tekrar orduya katılmak durumunda kalıyorlardı ve bu kişilerin oluşturduğu birliklere de redif taburları deniyordu.
Bu olay meşhur 93 harbi zamanında olmuştur. Yani 1877-78 yıllarında Ruslar Balkanlara indiğinde Ali Rıza Efendi yerel birliklerde teğmenlik yapmıştır..
Peki nereden aklımıza geldi bu durum?
Redif birliklerinden.. Zamanımızın redif birlikleri oluşmakta gibi duruyor. Mücadele alanı farklı, şekli farklı, ama eskiler tekrar sahaya dönmek durumunda kalıyorlar.
Bugün örneğin 77 emekli büyükelçinin bildirisi basında yer aldı. (bkz. Haberler)
Diğer bir başlık ise şöyleydi:
“CHP, MHP, Vatan Partisi ve Saadet Partisi yöneticileri başkanlığa karşı bir araya geldi..” (bkz. Haberler)
Denebilir ki, ne var bunda, olamaz mı?
Bazen kendinizi aşarsınız, toplum da sizi aşar… Bu olur.
Halkın size ihtiyacı vardır. Size inanmıştır. Yıllarca oy vermiştir. Sol parti, sağ parti, az sol, çok sağ fark etmez, bir siyasi partisinizdir ve size yıllardır oy veren, inanan insanlar vardır.
Bazen kibir oluşur. O kibir sizi öyle bir sarar ki, algılarınız gerçeküstü bir hale dönüşür. Söyledikleriniz, yaptıklarınız halka, ve de seçmenlerinize hitap etmemeye başlar. Siz halkın, ya da seçmenlerinizin bu durumdan hoşlanmadığının farkındasınızdır, ama o kibir var ya, o kibir..
Bu kibir çeşitli nedenlerden dolayı birtakım yan etkilerden, ya da görünmeyen beklentilerinizden besleniyor da olabilir. Ama bu sonucu değiştirmez. Kendinizi, yani halka kendinizi tanıtmış olduğunuz şeklinizi değiştirmiş ve bu durumu oldukça da zorlamışsınızdır. Ve seçmenleriniz, ve de halk, sizi artık istemiyordur.
Kendi kendinizi bile ikna edemeyecek bir yola girmişsinizdir. Kibir algınızı kapatmıştır.
Ve sonra şöyle bir başlık okursunuz gazetelerde:
“CHP, MHP, Vatan Partisi ve Saadet Partisi yöneticileri başkanlığa karşı bir araya geldi”
Ve bu bahsi geçen yöneticiler siz değilsinizdir.
Ama halk “nihayet” demektedir. Hatta “oh be, nihayet” bile diyor olabilir.
