Mehmet Bedri Gültekin / Ulusalkanal
10 Kasım sabahı evden çıktım. Her zaman 20 -30 dakika içinde gittiğim yolu, bu sefer bir buçuk saat içinde ancak alabildim.
Sebep: Batı illerinden ve Ankara’nın Batıkent, Etimesgut ve Sincan ilçelerinde oturan yurttaşların benim kullandığım yoldan Anıtkabir’e akması.
İstanbul yolundan deyim yerindeyse gıdım gıdım ilerliyoruz. Çiftlik kavşağında iken sirenler çalmaya başladı. Trafik iki yönlü olarak durdu. Sürücülerin büyük çoğunluğu arabalarından inerek saygı duruşunda bulundular.
Dünyanın hiçbir yerinde görünmeyen bu manzara, 2017 Türkiye’sinde bu sefer, daha önceki yıllarla kıyaslanmayacak bir kitlesellikle gerçekleşti.
Kızılay’dan Tandoğan’a, Anıtkabir’e giden bulvar genç gruplarla dolu. Daha çok da liseliler. Kimi İzmir Marşı’nı söylüyor. Kimi “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” sloganını atıyor.
Tandoğan’dan itibaren Anıtkabire giden yol iki taraflı hıncahınç dolu. Polis kontrol noktasından geçerek içeri girmek mesele. Bir saatlik bir uğraşının ardından kontrol noktasından geçebildik. Aslanlı Yol tıklım tıklım. İç avlu tamamen dolu.
Kalabalığın ezici çoğunluğu gençler. Beyaz veya en azından kır saçlı arıyor gözleriniz. Bulamıyorsunuz veya zar zor gözünüze çarpıyor birkaç kişi…
Sonra çıkıyoruz diğer kapıdan. Ama çıkmak da mesele. Diğer girişi de yurttaşlar doldurmuş. Güvenlik görevlileri çıkış için bir yol bırakmışlar ama orada da izdiham var.
Sonuç olarak sadece girmek ve çıkmak (Mozole’yi ziyaret etmedik) tam tamına 1 saat 45 dakika sürdü.
Atatürk’ün gücü
Bu yıl ki Anıtkabir ziyaretimizi biraz geniş anlattık. Son günlerin Atatürk tartışmalarına bir başka açıdan açıklık getirmek istedik.
2017 yılında, ilk on ayında Anıtkabir’i ziyaret eden yurttaş sayısının geçmiş yıllara kıyasla çok daha fazla olduğu açıklandı.
Rakamlar açıklandığında bu 10 Kasım’da, diğer 10 Kasım’lar veya milli bayramlarda Anıtkabir’i ziyaret eden yurttaş sayısının katlandığını göreceğiz.
Bu durum AKP’nin son günlerde Atatürk’ü neden ve nasıl keşfettiğini de açıklıyor.
Kimileri bundan rahatsızlık duyuyor. AKP’nin Atatürk’e sahip çıkmasını takîyyecilikle ve 2019 hesapları ile açıklamaya çalışıyorlar.
Kendi içinde de çelişmeli bir açıklama. Takîyye olsa bile takîyye kime karşı yapılır? Ancak baş edilemeyen bir güç ortaya çıktığı zaman takîyye yapma yoluna başvurulur.
2017 10 Kasım manzaraları Atatürk’ün, hiçbir kuvvetin baş edemeyeceği ölçüde milletin bilincinde ve vicdanında yer ettiğini bir kez daha ortaya koydu.
Türkiye’yi yönetmek iddiasında olan her siyasi Parti, bu gerçeği hesaba katmak zorundadır.
Bu bakımdan AKP’nin Atatürk’e sarılmak ihtiyacı duyması, bu siyasi Partinin geçmişi ve kadroları düşünüldüğünde bir yanıyla bilinen ideolojik yapının iflasını, diğer yanıyla ise Atatürk’ün yarattığı laik demokratik Türkiye birikiminin AKP’yi teslim aldığını ortaya koyar.
Emperyalizmle karşı karşıya gelen, önünde Atatürk’ü bulur
Ama en önemli açıklama, Türkiye’nin bugün emperyalizmle cephe cepheye gelmiş olmasıdır.
Atatürk, emperyalist sömürgeciliğe karşı milleti birleştiren ve ayağa kaldıran kişidir.
Türkiye, yeniden emperyalizmle karşı karşıya gelmişse, millet olarak Atatürk’ü hatırlamasından daha doğal bir durum olamaz.
AKP’nin 15 Temmuz gecesinin ertesinde Genel Merkez binasına boydan boya Atatürk posteri asması da ancak böyle açıklanabilir.
Ve olaya bir de şu noktadan bakmakta yarar vardır: Eğer İktidar Partisi, bugün ABD emperyalizmi ile yaşadığı sorunların çözümünü Atatürk’ü hatırlamakta buluyorsa bu da olumlu bir gelişmedir.
Atatürk birleştiriyor
Şu gerçek bütün çıplaklığı ile ortaya çıkmıştır.
Atatürk’le kavgalı olan, Atatürk’le sorunu olan Türkiye’yi yönetemez.
Atatürk’ü anlamayan komşularımızla dostluk ve birlik politikası izleyemez.
Atatürk’ü benimsemeyen emperyalizme karşı mücadele edemez.
Atatürk’ü savunmayan milleti birleştiremez.
Atatürk, Türkiye’nin bağımsız, başı dik, laik ve demokratik bir ülke olarak yaşama bilinci ve iradesidir.
Atatürk Türkiye’dir.
