Atatürkten Hatıralar
Eğer Türk insanı , kendi iç kaygılarından bașka hiç bir șey için bașını kaldırıp dünyaya bakacak durumda olmamıșsa, hangi sıkıntılı așamalardan geçtiği ortaya çıkar! Bunlar o kadar buhranlı günlerdi ki , Gazi Mustafa Kemal Pașa gibi bir deha yenilmeyi hayatının hiç bir döneminde düșünmemiș bir insan bile.
“- Bunalıyorum, büyük bir ızdırap içinde bunalıyorum.” Diyecek ve șöyle devam edecektir.
“Görüyorsun ya, her gittiğimiz yerde mütemadiyen dert, șikayet dinliyoruz. Her taraf ,derin bir yokluk,maddi – manevi bir perișanlık içinde. Ferahlatıcı pek az șeye rastlıyoruz, yazık ki memleketin gerçek yüzü bu!
Bunda bizim günahımız yok , uzun yıllar, hatta yüz yıllar dünyanın gidișinden gafil bir takım șuursuz idarecilerin elinde kalan bu cennet memleket, düșe düșe șu acınacak hale düșmüș!.. Memurlarımız,daha istenen seviyede, kalitede değil.. Çoğu,görgüsüz, kifayetsiz ve șașkın!..
Büyük istadlara malik olan zavallı halkımız ise, kendisine mukaddes akideler șeklinde telkin edilen bir sürü batıl görüș ve inanıșın tesiri altında uyumuș kalmıș…”
“Bu sırada beni en çok üzen șey nedir, bilir misin?. Halkımızın zihninde kökleștirilmiș olan ‘Herșeyi bașkalarından beklemek’alıșkanlığı.. İște bu zihniyetle,herkes büyük tevekkül ve rehavet içinde bütün iyilikleri bir șahıstan, yani șimdi, benden istiyorlar, benden bekliyorlar… Fakat ben de nihayet bir insanım be kardeșim!. Kutsal bir gücüm yok ki!..*
Mustafa Kemal Pașa bu sözleri 1930 baharında yaptığı bir Türkiye gezintisi sonrasında söylüyor. Çizdiği tablo dehșet verici , Pașa hem yorulmuș , hem yıkıntılı ,fakat çareye de ișaret ediyor:
Halk’la Beraber
– Önce kafaları ve vicdanları ,geri düșüncelerle uyușturulmuș kimseleri temizleyeceksin! Modern bir devlet makinası kuracaksın. Sonra bu makina halkla beraber çalıșacak bütün istidat ve kaynaklarımızı faaliyete geçirecek. Böylece memleketi ileriye refaha kavușturacak.. Biz iște o yoldayız”…
Kaynak: Atatürkten Hatıralar Hasan Rıza Soyak cilt 2 sayfa 405
