Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Bu konudaki rahatsızlığım bir kaç gündür geçmeyince yazmam gerekti.
Muhalefet demek, gidişattan memnun olmayanlar için umut demektir.
Bu kişileri büyük bir sorumluluğun altına sokar.
Konu CHP’nin yeni il başkanının “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” lafını fazla militarist bulması.
O kadar rahatsız oldum ki, hazmedemedim.
Niye o kadar rahatsız olduğumu anlatmaya çalışayım.
Bir de olayları içinde olunan şartlara göre değerlendirmek gerekiyor.
Bizim ülkemizde durum nedir?
Neredeyse her gün akla zarar ziyan laflar karşımıza çıkıyor.
Bunların oldukça büyük bir miktarı ahlak düşüklüğü nedenli. Çocuklara istismar, kadına şiddet, ve işin en tahammül edilemez tarafı da birilerinin çıkıp bu olayları haklı gösterici yönde konuşmaları.
Bu yüksek ahlaksızlık söylemini detaylı işlemek istemiyorum bu yazıda. Ama şunu hep beraber görüyoruz: Ülkemiz, Cumhuriyetimiz, Anayasa’mız saldırı altında. (Chp lideri de bunu sıklıkla dile getiriyor) Bunun büyük bir kısmı psikolojik savaş.
Tarım, hayvancılık, eğitim, sağlık, ekonomi ve başka bir çok şey alarm veriyor.
Gençlik dehşet içinde.
Toplum dehşet içinde.
Ve bu Cumhuriyet’in çocukları diyorlar ki: “Mustafa Kemal’in askerleriyiz!”
Yani demek istiyorlar ki, biz bu ülkeyi koruyacağız. Mustafa Kemal’in ülkesini biz koruyacağız.
Saldırı altındaki bir ülkede başka ne demeleri beklenmeliydi?
Sağduyusu olan başka ne diyebilir?
Bu “militarist bir söylem” ne demek?
Gerçekten anlamıyorum, ne demek?
Ülkede her şey güllük gülistanlık olsa, insanlar “Mustafa Kemal’in yoldaşlarıyız” diyebilirlerdi belki, de, ne gerekecekti o zaman her hangi bir şey söylemek?
Yani insanlar ülkeyi korumak ve savunmak ihtiyacı hissetmeselerdi zaten herhangi bir şey söylemeleri gerekmezdi.
Yani “yoldaşlarıyız” gibi bir söyleme normal şartlar altında hiç ihtiyaç olmazdı. Zaten herkes ülke kurucusuna gereken saygıyı göstererek yaşamına devam ederdi.
Şimdi gelelim işin diğer açısına.
Siz, (bir çok kişinin buna hiç bir anlam verememesine rağmen) bu ifadeyi desteklemiyor olabilirsiniz, ki bu mümkün, çok değişik düşünce şekilleri var, bazı düşünceleri ve ifadeleri kafanıza uygun bulamayabilirsiniz. Ama halk avaz avaz “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” diye bağırıyorsa her yerde, bu neredeyse bir çığlıksa hatta, yönetici adayı olarak, nasıl olur da “bu laf böyle olamaz” dersiniz, ben onu hiç anlamıyorum.
Yani halkın bir çığlığına “kes sesini” demek gibi bir şey bu.
Bir yönetici adayı bunu nasıl yapabilir? Bunu yaparsa nasıl halktan destek bulabilir?
Ha, halka yanlış düşündüğünü anlatmak gibi bir iddiası varsa eğer insanın, bu “yanlış söylüyorsunuz” diyerek olmaz. Psikolojik açıdan insanlar derhal savunmaya geçer. İnsanların bu çığlığının nedenlerini anlayıp ona çözümler ürettikten sonra, “bakın artık askeriyiz demenize lüzum kalmadı, ortada bir tehlike kalmadı, defettik onu, hep beraber yoldaşlarıyız diyelim..” şeklinde bir söylem olabilir belki.
Bir de bunun yapıldığı yer var.
Atatürk’ün kurduğu parti.
Bu başka bir partide söylense insanlar bu kadar irkilmeyecekler.
Ama halkın ümidi Chp’de bu laf söylenince insanlar kendi ümitleri ellerinden alınmış gibi hissediyor, üzülüyor ve dehşete kapılıyorlar.
Dedim ya, anlamıyorum.
Her seferinde bir hayal kırıklığı da artık çok bıktırdı. Çok!
Bu tür olay ve laflara her seferinde bir bahane bulmaya çalışıyoruz, ama bitmiyorlar!
Son olarak olayın özüne bakalım: Ülkemiz bir tehdit ve tehlike altında mı, değil mi?
