Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Moldova..
Haritada baktım, tam olarak nerede diye… Ukrayna ile Romanya arasında sıkışmış küçük bir ülke..
Bugün bir milli maç oynadı millilerimiz deplasmanda.. Moldova ile..
4-0 kazandık.
“Peki, bu konu niye önemli?” diye sorduğunuzu duyar gibiyim..
Maçı seyretmedim. Ama maç öncesi kanalları gezerken milli marşların söylenme kısmına denk geldim.
Her maç öncesi futbolcuların milli marşımızı söylemesini gururla seyrederim, ama genelde çok fazla yabancı oyuncu olunca, söyleyebilenler de haliyle az oluyor. Ama milli maçta eksiksiz söyleniyor tabii. Futbolcusundan teknik heyete, kim oradaysa , gururla..
Dinlerken kendi kendime “arada bir bu telaffuz kulağıma biraz değişik geliyor sanki” diye düşünüyordum ki, Moldovalı bir çocuk korosunun milli marşımızı Türkçe olarak söylediklerini gördüm. Bizim marşımız bitince kendi marşlarını söylediler.
Bulutların arasından sanki güneş göz kırpıyor gibi bir hisse kapıldım.
Ülkemizin gündemi korkunç. Belediye Meclis toplantısını izliyorum, bir takım adamlar nefret içinde ayağa kalkıp “siz şunları ..” diye başlayıp bir şeyler söylüyorlar.
Milli bayramımız oluyor, yönetenler yine hasta mı oldu ya da olacak diye düşünüyoruz.
Toplantı oluyor, sunucu ilk başta söylenmesi gereken marşı söyletmeyi unutmuş oluyor. Halk sinirleniyor, “aa, unutmuşuz hay Allah” deniyor.
Kurslarda çocuk tecavüzlerin arkası kesilmiyor, birileri çıkıp “abartmayın” diyor.
Yani baştan aşağı saygısızlık, insan yaşamına, yaşama, çevreye saygısızlık. Ülkenin insanına, çocuğuna, çocuğun ailesine ve de haliyle topluma saygısızlık..
Birileri kızıp karılarını öldürüyor, sonra da çıkıp “aslanlar gibi yatarım, ne var” diyebiliyor. Tepeden tırnağa yaşama karşı saygısız, yaratılanlara saygısız, Yaradan’a saygısız..
Algılayamıyor bile.. Algısı körelmiş olduğu için bozuk işliyor, insana göre düşünce yetisi bakımından daha aşağı olduğu düşünülen hayvanların sağlıklı algısının da altına iniyor.
Resmi geçit oluyor, milli marşımız söyleniyor, birileri sandalyelerine yapışıp oturmayı marifet sayabilecek bir yapıya gelmişler. Hayretle bakıyoruz..
Bütün bunlar olurken, Moldova çocuk korosu milli marşımızı Türkçe olarak söylüyor..
Saygı, gelişmiş ülkelerin en önde gelen gelişmişlik kanıtı olan saygı faktörü ile karşı karşıya geliyorsunuz..
Onlara saygı duyuyorsunuz size gösterdikleri bu saygıdan dolayı..
Maçın sonucu gözünüzde önemli olmamaya başlıyor..
Ve güneş göz kırpmış oluyor kara bulutların arasından..
Teşekkürler!