Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Bizim halkımız misafirperverdir.
Yabancıları sever.
Bir yabancı gördü mü, ikramda bulunur, her ne lazımsa temin edip o kişiyi memnun etmeye çalışır. Evine davet eder.
Bu tabii bizim bildiğimiz misafir kavramı için geçerli.
Adetleri bize uymayan, kadını yok sayan, ülkesini korumayıp burada beleşten geçinenlere misafir gözü ile bakılmıyor.
Her fırsatta da “biz ülkemizi koruduk, öyle arkamıza bakmadan kaçmadık” diyerek buraya gelen sayısız yabancıyı misafir olarak görmediğini ve onları kendinden saymadığını da belirtiyor.
Yurt dışında yabancı olmak konusu incelenmeye değer bir konudur.
Ben uzun süre yurt dışında bulundum. Önce üniversiteye gittim, sonra da orada uluslararası bir firmada çalıştım.
İlk yıllarda oranın insanını tanımadığım için neyin ne olduğunu da anlamamıştım. Zaten derslerden kafamı kaldırıp bir şeye bakmaya fırsat da yoktu.
Sonra, ki aradan bir kaç yıl geçmişti, oranın halkının yabancıları sevmediğini anladım.
Diyeceksiniz ki, o kadar zor muydu bunu anlamak..
Zordu. Çünkü oradaki insanların verdikleri tepki, daha doğrusu tepkinin şekli bana, yani bize yabancı olduğu için anlamadım.
Biz bir şeye sinirlendiğimizde bunu hareketli bir şekilde gösteririz. Orada sakin kaldıkları zaman verdikleri tepki değişik olduğu için anlamıyorsunuz. Bu sinirlenmedikleri anlamına gelmiyor.
Bir şeyi beğenmedikleri zaman verdikleri tepki sakin olduğu için anlamıyorsunuz.
Firmada bir gün “siz zaten hepiniz sakinsiniz” deyince ben, bir arkadaş “ben mi sakinim?” demişti.
Yani özetle yabancılar sizi takdir etmezse, sevmezse, yaptıklarınızı yanlış bulursa, bunu sizin alışık olduğunuz şekilde ifade etmedikleri için, siz, yani biz, onların ne düşündüğünü anlamıyoruz..
Ama aslında sizin bile öfkelenebileceğinizden daha fazla öfkelenmişlerdir, sizi günahları kadar sevmiyorlardır belki, ama bunu ifade ediş şekilleri, sizin ülke içinde alıştığınız şekilde olmadığı için, siz, yani biz, bunu anlamıyoruz.
Bu bir..
Yurt dışında olan yabancılar içinde oldukları ortama uymak için çeşitli davranış şekillerini benimseyebiliyorlar.
Mesela oldukları ülkeyi muhteşem olarak görüp kendi ülkelerini küçümseyebiliyorlar. Zannediyorlar ki, kendi ülkeleri için olumsuz ifadelerde bulunurlarsa, bulundukları ülkede onları daha çok sevecekler..
Ama tam tersi oluyor.. Kendi ülkesi ile gururlanan yabancıya saygı gösteren Avrupalı, kendi ülkesini küçümseyeni adamdan saymıyor..
Aynı şekilde, kendi ülkesini severek ülkesine yararlı olmaya çalışanlara saygı duyuyor. Kendi ülkesini sevmeyenleri, kendi ülkesi yararına çalışmayanları dikkate değer bulmuyor.
Kendi milli bilincini ortaya koyamayanlar da, uluslararası alanda kaybedenlerden oluyorlar.
Anlamıyorlar çünkü..
Bu da iki..
Bu arada, o kadar hayran olunan yabancılar, aslında hayran olunacak hiç bir özellik taşımıyorlar. Bütün insanlar her yerde aynı, tek fark bunu ifade ediş şekilleri..
Milli gurur ön planda olmadığı sürece de, bu olumsuz sistem hep devam eder..
Doğduğumuz coğrafya kaderimizdir. Akıl ve de eğitim, eğitim dediysem de doğru dürüst eğitim, her zaman bu kaderi muzaffer kılar.
