İnsan hakları, kadın hakları, çocuk hakları …
Eğer bir hak varsa, o hakka sahip olmak en doğal şey olmalı. Ama o hakka sahip olma durumu tartışılır hale gelirse, bunu engellemeye çalışanlar var demektir.
Birisi bir şeyi engellemeye çalışıyorsa, bundan kendisine bir kazanç sağlamayı düşünüyor anlamına gelir.
Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Beyannamesi’ne herkes internetten bakabilir. Ben kısaca 2. maddeden bir bölümü yazıya ekleyerek konuya devam edeceğim:
“Madde 2- Herkes, ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasal veya başka bir görüş, ulusal veya sosyal köken, mülkiyet, doğuş veya herhangi başka bir ayrım gözetmeksizin bu Bildirge ile ilan olunan bütün haklardan ve bütün özgürlüklerden yararlanabilir.”
Bu konu gündemde var gibi durmuyordu, ama nereden çıktı şimdi derseniz..
Son zamanlarda artan taciz ve tecavüz suçlarından. Okullarda tecavüz gibi bir konu insan hakkı ihlalidir. Eşit olan bireylerin diğerlerinin hakkını gasp etmesidir, özgür iradeyi gasp etmesi olayıdır. Cebren, ya da kandırarak bir insanın geleceğini çalması demektir. O insanın hayat boyu bir haydut yüzünden hayatının gölgelenmesi demektir. Haydut, adı üzerinde, hakkı olmayan bir şeyi gasp eden demektir.
Peki, eşit insanların diyarında bu şekilde bir eşitsizlik olduğu zaman ne yapılması gerekir? Suç ve ceza diye bir kavram vardır. Ülkelerin kanunları, ve kanunlarının geçmişi ile bir cezanın derecesini tartacakları varsayılmıştır.
Adalet Bakanı Sn. Bekir Coşkun bundan bir süre önce “Tecavüz için ceza vermeye gerek yoktur. 4 gün ev hapsi yeter” demişti. Bu ifade beni olağanüstü rahatsız etti. Bir kaç açıdan. Bir kere bir kişi kanunda belirlenmiş olan bir cezaya gerek yok buna diyemez. Resmen diyemez, çünkü kanun tanımazlık abesle iştigal anlamına gelir. Ama eğer bu ifade sohbet esnasında öylesine söylenmiş bir ifade ise, bu da adalet bakanına yakışmaz. Hadi adalet bakanı olma konusunu geçtik, insanlığa yakışmaz.
Peki , bu tür bir tavrın halkın üzerinde nasıl bir etkisi oluyor?
Çocuğu tecavüze uğrayan bu haksızlıkla baş edemeyeceğini düşünürse ya hayata küsüyor, ya da intikam peşinde koşuyor. Çocuk bu travma ile hayat boyu baş edemeyebiliyor. Ama eğer bu kişiler insan değil de bir kul olarak görülüyorlarsa ne oldukları pek de buna sebebiyet verenleri ilgilendirmiyor oluyor.
Kadın tecavüzlerinde ceza yetersiz kalırsa, ortalık gelişmemiş ruhların insafına kalıyor. Ama buna bir cumhuriyet idaresi izin veremez. Yönetime kim talip olursa olsun, onun değerleri insan değerlerini yok edemez.
Kadın hakları ve çocuk hakları soru işaretli hale gelince, bir ailesi olan, ya da olmayan, herkes bu toplumda huzursuz ve mutsuz oluyor. Mutsuz bir çocuk, umutsuz bir kadın, hayatta hiç bir şeyi olmayan bir adam demektir. Ayrıca bu kadar hak gaspının var olduğunu gören bireyler, doğrudan kendileri konuya dahil olmasalar da, birincisi, medeniyetlerde var olan hak hukuk ölçülerinin bilincinde olarak ve ikincisi, vicdan ve insanlık faktörlerinin yok edildiğini görerek sağlıklı, mutlu bir toplum oluşturamazlar.
Sonuç: Bu gidişata dur demek farzdır.
Ayrıca, bu konu dinen nasıl görülüyor diye merak eden olursa :
http://www.fetva.net/yazili-fetvalar/tecavuz-eden-kimseye-nasil-bir-ceza-verilir.html
